Еліміздің солтүстігі мен оңтүстігінде жиі саяхаттаймын.
Жол жүруші пойызда мен әрқашан пойыздың терезесінің қасында отырып, терезенің сыртындағы табиғатты тамашалағанды ұнатамын. Туған жердің сол кең даласында ара-тұра сабан киген егінші диқандардың бейнесі жарқырайды.
Білемін, бұл саман қалпақшалар саяхаттағы ең әдемі көрініс.
Сол егінші ағалардың басындағы сабан қалпақты көрген сайын мен бір түсініксіз қозғалысты сезінемін. Жас кезімде туған жерімнің көрікті егістігінде мал бағып, талай рет сабан киіп жүретінмін.
2001 жылы тамызда мен Наньчандағы 1 тамыз көтерілісі мемориалдық залын көруге бардым. Көрме залының екінші қабатының шығыс бұрышында бір кездері шаштары бар қара сабан шляпа киген бірнеше шейіт бар. Мына сабан қалпақтар үндемей, қожайынының революцияға деген адалдығын айтады.
Бұл таныс сабан қалпақтарды көргенде, менің ойым қатты шошып кетті. Өйткені, бұған дейін мен ешқашан сабан қалпақ пен Қытай революциясының арақатынасын қарастырған емеспін.
Бұл сабан қалпақтар маған Қытайдың революциялық тарихын еске түсіреді.
Ұзақ наурыз жолында қаншама қызыл әскерлер Шянцзян өзенімен соғысып, Цзиньша өзенінен өтіп, Людин көпірін басып алып, қарлы таудан өтіп, құрбандардан құрбан болғандардың басына дейін қанша сабан қалпақ киіп, аттанды. революциялық саяхаттың жаңа кезеңі.
Дәл осы қарапайым және ерекше сабан қалпақ Қытай революциясы тарихының күші мен қалыңдығына қосылып, әдемі декорация сызығына айналды, сонымен қатар Ұзын наурызда жарқыраған кемпірқосақ болды!
Қазіргі кезде сабан қалпақты көп пайдаланатындар, әрине, егіншілер, арқасын аспанға қаратып, лесспен бетпе-бет келгендер. Олар ұлан-ғайыр өлкеде тынбай еңбек етіп, үміт егіп, отан құрылысына тірек болатын материалдық іргетасын жинауда. Және оларға салқын ізін жібере алады, сабан қалпақ болып табылады.
Ал, сабан қалпақты айтсам, әкемді атағанмен бірдей.
Әкем өткен ғасырдың 1950 жылдары қарапайым студент болған. Мектептен шыққан соң үш футтық платформаға шығып, бормен жастық шағын жазды.
Алайда сол бір ерекше жылдарда әкем мінберге шығу құқығынан айырылды. Сөйтіп, ескі сабан қалпағын киіп, тынымсыз еңбек ету үшін туған жерінің егіс алқабына шықты.
Ол кезде анам әкем үлгермейді деп уайымдаған. Әкесі ылғи күлімсіреп, қолындағы сабан қалпағын сілкіп отыратын: «Ата-бабам келер шым киген, қазір мен де киемін, өмірде қиын жоқ. Оның үстіне бәрі жақсы болатынына сенімдімін».
Рас, көп ұзамай әкем тағы да қасиетті мінбеге көтерілді. Содан бастап әкемнің сабағында ылғи сабан қалпақ туралы тақырып болатын.
Қазір әкем зейнетке шыққан соң далаға шыққан сайын сабан киіп жүреді. Үйге оралған соң, қабырғаға ілмей тұрып, сабан шляпасының шаңын қағып алады.
Жіберу уақыты: 15 қыркүйек 2022 ж
